Nadat ik afgelopen jaar door het hardlopen heb kunnen voorkomen dat ik aan de cholesterolverlagers moest geloven, heb ik nu mijn medicijngebruik ivm diabetes II tot nul weten terug te brengen. De diabetes is uiteindelijk natuurlijk niet genezen, maar door het afvallen en de grote lichamelijke inspanning (beide dankzij het hardlopen) hoef ik op dit moment geen medicijnen meer te nemen!!
Ik ben hier ontzettend blij mee.
De damloop zit er weer op. Zoals verwacht had ik een behoorlijke spierpijn op maandag, maar dinsdag voelde alles al weer een stuk beter. Ik heb zowel maandag als dinsdag niet meer getraind, de boel moet eerst weer wat herstellen.
Op woensdag begon mijn hardloop cursus. Op de site van zuidwal (onze plaatselijke atletiekvereniging) had ik gelezen dat er een cursus komt voor de gevorderde hardloper. Enige eis was dat je 20 minuten achtereen kunt hardlopen. Wel, dat is geen probleem.
De cursus woensdag begon met een warming-up en een cooper test. Simpel gezegd: in 12 minuten zoveel mogelijk km's lopen. Dit was na de Damloop eigenlijk een (te) grote inspanning, maar ik was toch ook wel benieuwd naar het resultaat. Ik rende 2,53 km in die 12 minuten, hetgeen duidt op een 'zeer goede' conditie.
De cursus duurt vanaf nu 10 weken, en vindt plaats op woensdag avond en zaterdag middag. Mijn derde wekelijkse training moet ik dan maar (noodgedwongen) op maandag doen...
Het is zondag 17 september, de dag waar ik de afgelopen maanden voor heb getraind. Ik moet starten om 14:25. Wij (vrouw, dochter en ikzelf) gaan met de auto naar Weesp, alwaar een redelijk groot P&R terrein is. Vanaf Weesp gaan we met de trein naar Zaandam, maar ik stap onderweg op Amsterdam CS al uit.... Ik loop de rest.
Ik kom ruim op tijd in mijn startvak aan (zie foto boven), startvak 12 waar ik straks met 2749 andere lopers zal starten. Om een beetje op stoom te komen loop ik vast wat heen en weer, en doe wat rek en strek oefeningen. En dan klinkt het startschot. Het duurt daarna nog een paar minuten voor ik daadwerkelijk de startlijn passeer. Maar de champion-chip zorgt er voor dat mijn tijd ook pas ingaat als ik bij de start ben, dus dat maakt niet uit. Precies op de startlijn druk ik mijn meter in, zodat het hele wedstrijdverloop door mijn hartslag meter wordt geregistreerd. De run is begonnen!
Vanaf het station gaan we in een grote boog door de IJ-tunnel. Heel apart, van de tunnel is een tunnelbuis geheel afgesloten voor het verkeer, en wij gaan daar rennend doorheen. (Ook nog tegen de richting in ;-). Van mijn trainingen weet ik dat 11 km/h haalbaar moet zijn, dat is dus ook mijn streefsnelheid. Maar de tunnel in is hoogje af, en voor dat ik het weet ga ik te snel. Inhouden dus, want ik wil zeker in het begin niet alle energie verbruiken. Alsof ik de afstand afleg met een auto, met maar 1 liter benzine. Niet te snel, want dan is de benzine op voordat ik er ben. Maar ook niet te langzaam, ik hoef niets over te houden! Als we de tunnel uitkomen zie ik een breed spoor van rennende geeloranje T-shirts voor mij uit; de meeste van de lopers dragen een door de organisatie aangeboden shirt met opgedrukt startnummer.
Voorbij de tunnel door de bouwput van de noord-zuidlijn, 
Hierna volgt een wat saaier stuk, tussen Amsterdam en Zaandam. Er staat hier en daar wel muziek te spelen. Halverwege krijgen we een traktatie van Nike/Apple, zij hebben een nieuw product, de iPod voor hardlopers. De traktatie wordt niet door iedereen op prijs gesteld. Ook ik vond het wat minder. We moesten door een tunnel lopen met laser shows. De tunnel was behoorlijk donker en ook niet al te breed. Volgens mij zou dat niet mogen bij zo'n groot hardloop festijn.
Mijn hartslag noteert inmiddels zo'n 88%, ik heb nog wat over en dat lijkt me een goede zaak. Mijn snelheid ligt nog steeds net iets boven de 11 km/h. De snelheidsmeter welke ik in mijn horloge heb is toch heel handig. Het voorkomt dat je ongemerkt wat snelheid verliest waardoor je de streeftijd niet haalt.
De finish is ook (weer) een hele belevenis. Niet eerder heb ik bij een run zoveel mensen bij de finish gezien als hier. Ook vrouw en dochter stonden ertussen, met fototoestel. Helaas liep ik sneller dan de foto gemaakt kon worden ;-#
Uiteindelijk heb ik de 10 engelse mijlen gelopen in 1:28:02 en ben daar zeer tevreden over. Het plaatje hierboven laat mijn relatieve positie zien ten opzichte van alle individuele recreanten. (Plaats 3068 van 8304 totaal) Als je alleen de mannen rekent kom ik op 2581 van 5346. Voor het eerst dat ik in een wedstrijd bij de eerste helft zit...
Ja, ik kwam thuis en daar lag de enveloppe! Alles dus goed gekomen, en achteraf ruim optijd. Ik start in de eerste trimgroep om 14:25 uur in startvak 12....
Voor die tijd nog één keer een temporun, morgen (woensdag) of overmorgen.
Het is nu dinsdag, en heb nog steeds de post van Johan niet binnen. Het wordt wel spannend. Ik denk dat het bij de post gewoon druk is, juist bij het sorteercentrum in Amsterdam waar mijn post wordt gesorteerd, werden in de afgelopen week 10-duizenden damloop enveloppen op de post gedaan.
Voorlopig zit ik dus zonder t-shirt met startnummer en champion-chip. Ik hoop dat de post vandaag de lang verwachte enveloppes bezorgt...
Maar, gisteren toch maar mijn duurloop gedaan. Ik heb 100 minuten aan één stuk door gerend. Wel in een zeer matig tempo, ik heb de 15 km (net) niet gehaald. Ik merk wel dat ik niet in staat ben het tempo constant vast te houden. Naar mate de tijd verstrijkt, loopt mijn hartslag op, of gaat mijn snelheid naar beneden.
Vandaag ontving ik een berichtje van Johan, hij heeft het starterspakket van de Damloop binnen. Voor mij een opluchting dat dit zo mooi optijd binnen is. Johan moet het pakket nl weer doorsturen naar mijn adres. Mijn groot(st)e angst was dat Johan het pakket pas in de laatste week zou ontvangen, en dan moet ik maar zien of ik het nog optijd binnen heb!
Ik ben volop in training voor de Damloop en zie er erg naar uit. Ik doe zeker nog verslag van dit spektakel!
Als alles goed gaat, ruil ik dit weekend mijn hartslagmeter om. Ik heb/had de RS200sd van Polar, welke goed beviel. Polar heeft ook een aanzienlijk duurder model, de S625X (foto) welke veel uitgebreider is. Nadeel van dit metertje is dat hij veel groter is, en er wat lomper uitziet....
Vorige week las ik in mijn faforiete hardloop forum dat een dame aldaar de S625X heeft en hem eigenlijk wel wil ruilen voor een RS200sd. Wel een rode....
Het toeval wil dat ik een rode heb, ik ben er meteen op af gegaan! Het voelt als het winnen van een prijsvraag... De S625X is bijna 2x zo duur.
Ik moet nog afwachten of alles doorgaat, we hebben een week op proef afgesproken.
