De aankoop

"Dat is dan 3 euro 90." zei de verkoper in de sportzaak. Dat was een meevaller, er stond duidelijk 13 euro op mijn nieuwe hardloop schoenen, maar ze bleken in de uitverkoop te zijn. Argwanend vroeg de verkoper mij welke sport ik op die schoenen ging uitoefenen. Hij had mij stukjes zien hardlopen in de winkel en toegegeven, het waren eigenlijk geen hardloop schoenen. Maar ik antwoordde naar waarheid dat ik erop zou gaan hardlopen en de verkoper probeerde mij welgemeend te waarschuwen dat dat misschien niet zo'n goed idee was....

Het zijn de geneugtes van mijn nieuwe variant van het hardlopen: BV lopen, waarbij BV staat voor "blote voeten". Helemaal bloot(svoet) ga ik nog niet, mijn voetzolen kunnen dat nog niet aan. Eerst maar eens proberen of mijn kuitspieren en achillespees het uithouden. Door het veren op de voorvoet worden deze onderdelen extra belast. Bovendien zak je verder door de voet omdat een hak aan de schoen ontbreekt.

Vandaag heb ik een half uurtje op een beginnersschema gelopen, zonder mijn S625X. Ik voel nu mijn kuiten en iets dat lijkt op een blaar. Al het begin is moeilijk.... Maar ik heb ontzettend lekker gelopen, alsof je zweeft boven het asfalt. Heel anders dan wanneer ik de "loop-maar-raak-ik-vang-alles-wel-op"-schoenen aan heb.

Morgen maar eens kijken wat mijn kuiten mij te vertellen hebben!

Terug naar de natuur

Vandaag heb ik mijn meter thuisgelaten. Normaal ben ik verknocht aan mijn hartslagmeter, de S625X van polar, hartslag met snelheid. Ik kick daar een beetje op. Ik houd van techniek, en kijk vaak op mijn klokje om te zien hoe snel ik ga.

Puur objectief gezien is dat non-informatie. Ik loop (of behoor te lopen) omdat ik het leuk vind, en misschien ook om te trainen. Zelfs als je fanatiek traint voor hogere snelheden, heeft het geen zin om een snelheidsmeter mee te nemen. Je kunt nu eenmaal niet harder dan je kunt.

Het controleren van die snelheid onderweg is een soort zelfbevrediging. Goh, ik ga nu 14km/h! Het heeft geen zin.... Het is wel leuk, maar het heeft geen zin. In het kader van mijn blote voeten lopen moet ik er een beetje vanaf. Een footpod kun je natuurlijk niet vast maken op blote voeten. En hoewel ik het daadwerkelijke blote voeten lopen pas in de zomer (of lente?) wil beginnen, zie ik dit als stap 1, het afkicken van mij techniek verslaving.

Wel, ik heb lekker gelopen. Ik weet niet hoe snel, ik weet niet hoever, ik weet zelfs niet of mijn hartslag niet te ver is opgelopen. Maar, ik heb wel lekker gelopen. En ik denk dat het zo'n 18 km was. En natuurlijk weet ik wel dat ik 110 minuten heb gelopen. Eigenlijk weet ik dus genoeg.

Lopen tegen jezelf (Wintercup 2)

Gisteren was ik in Baarn om deel 2 van de wintercup te lopen, een cross over bijna 10km (9900 meter). Het was een prachtige dag, wel koud, maar heel mooi weer.

Ik gebruik de Wintercup als een referentie voor mijn vooruitgang. Deze serie van 3 wedstrijden komt elk jaar weer terug. Vorig jaar liep ik een mooie serie met steeds weer een nét iets betere tijd dan de vorige uit die serie. Ik liep toen achtereenvolgens:
0:51:55
0:50:42
0:49:26

Waarbij ik dus in de laatste wedstrijd de magische 50 minutengrens doorbrak. (Jan 2007) In deze nieuwe serie begon ik met een (wat tegenvallende) 0:50:58, maar gisteren zag ik dat ik toch van mezelf heb gewonnen: 49:08! Weer een PR dus.

Bij deze wedstrijd heb ik gewoon gelopen op mijn gewone schoenen. Ik ben het blote-voeten lopen zeker niet vergeten, maar de wedstrijden loop ik liever nog even zoals ik gewend ben (was).

De temperatuur was wat moeilijk, rond het vriespunt. Ik heb nog niet eerder een wedstrijd bij deze temperatuur gelopen, en ik vond het moeilijk wat ik moest aantrekken. Achteraf heb ik het niet te dik gemaakt, wel lang, maar het dunste wat ik had. De handschoenen die ik aan had (ik heb snel last van koude vingers) moest ik halverwege toch uittrekken...

Een geslaagde dag. Op 20 januari volgt wintercup 3, met hopelijk een tijd onder de 49 minuten. De dag daarvoor heb ik me ingeschreven voor een clinic bij Aart Stigter over looptechniek. (Theorie, praktijk en video opnames.) Ik doe daar uiteraard verslag van.

Even voorzichtig aan

De laatste weken kreeg ik toch meer en meer last van wat ochtend pijn (of stijfheid) in mijn hakken en mijn achillespees. Niet ernstig hoor, maar als ik alles mag geloven wat ik hier over lees is dat een mogelijk begin van blessures. Voorzichtig aan dus!

Zoals ik eerder beschreef loop ik al een tijdje met middenvoet landing. Daarbij komt nog dat ik onlangs ook mijn extra zooltjes aan de wilgen heb gehangen. (Zie hier.) Ik denk dat alles bij elkaar dit toch wat te veel te snel is. Ik heb de proef op de som genomen door gisteren ochtend mijn duurloop weer te lopen op mijn New Balance mét zooltjes. Het ziet er naar uit dat dat meteen een stuk beter gaat! Destijds waarschuwde de trainers van Zuidwal mij al dat die extra zooltjes niet te lang moesten blijven zitten, omdat daardoor je achillespezen te kort worden. Ik heb die waarschuwing in de wind geslagen, en ruim een jaar met de zooltjes gelopen. Het kost nu (blijkbaar) meer moeite om er weer vanaf te komen!

En dat komt weer slecht uit met mijn blote-voeten project. Zooltjes blijven zo moeilijk zitten onder blote voeten. Maar zoals ik in de kop al aanhaal: Niet te snel! Ik wil (op aanraden van ervaringsdeskundigen bij Chat'n'Run) nu op korte termijn beginnen met wandelen op blote voeten, zodat mijn voetzolen kunnen wennen aan direct grond contact. Het lopen op dunne zooltjes om de voorvoetlanding wat langer te kunnen volhouden stel ik uit, eerst maar eens wennen aan hardloopschoenen zonder verhoogde hakken....

Jammer, maar alles heeft zijn tijd nodig!

Mijn voeten

Het moest er van komen. Ik had deze stap al lang in mijn hoofd zitten, en nu was het dan zover. Ik had vanavond weinig tijd voor mijn training en dat was voor mij de kans om slechts een héél klein rondje te lopen op blote voeten.

Wel, het was toch wel een geweldige ervaring. Niet dat ik het ruwe asfalt lekker vond, of de ongelijke klinkers uit de stoep. Het gras was wel lekker, maar daar was ik weer erg bang voor honden drollen.... Een en al ellende zou je zeggen...

Nee, buiten die relatief kleine ongemakken was er de geweldige ervaring. Het vrije gevoel dat het geeft, en de ongelooflijk soepele gang die ik had. Op schoenen loop ik sinds een paar maanden met moeite op mijn middenvoet, dus niet op de hakken. Maar nu ik op blote voeten liep, had ik een bijna perfecte voorvoet landing. Ik denk dat blote voeten lopen erg goed is voor de techniek.

Ik houd jullie op de hoogte!

Mijn schoenen

"Je moet om hard te lopen goede schoenen gebruiken" werd mij altijd gezegd. En inderdaad die paar keer dat ik jaren geleden ging hardlopen op gewone gympen (wist ik veel) ging ik steevast door mijn rug. Ik maakte twee fouten: Ik liep te hard van stapel, en mijn schoenen klopte niet.

Twee jaar geleden begon ik onder begeleiding met hardlopen. Ook kocht ik in die tijd mijn eerste dure hardloopschoenen, de New Balance 844. Die had een goede demping en ik kon er vlijtig op bonken. Een jaar later kocht ik opnieuw deze schoen met als gedachten 'never change a winning team!". Mijn eerste paar was inmiddels aardig af- en uitgelopen. Volgens TriRun (mijn hardloopzaak) zat er niet veel demping meer in die schoenen. Vanwege achillespees klachten kocht ik ook een paar binnen zooltjes waarmee de klachten minder werden en op wat langere termijn over gingen. (zie ook hier) Die zooltjes heb ik er nooit meer uitgehaald. (Ze zaten ook héél stevig geplakt)

Daar liep ik, geheel gesteund en beschermd, met mijn voetjes kon niets meer gebeuren. Het leek mij toch geen erg natuurlijke situatie. Hadden de oermensen vroeger ook van die hightech schoenen? Een Neanderthaler op Nikes???

Nee, er zit dus blijkbaar iets erg verkeerd. In plaats van goed op de techniek te letten, en netjes te lopen, kopen wij met z'n allen dure schoenen, en dan maakt dat allemaal niet zoveel uit. Ik ben dus het afgelopen jaar erg op de techniek gaan letten. Ook heb ik een korte cursus bij onze atletiek vereniging gevolgd. Ik heb Pose, BK en Chi geprobeerd. Uiteindelijk trok BK mij het meest, en ben me daarop gaan concentreren.

Nu een jaar later gaat het aardig met BK. Niet dat ik er al ben, maar inmiddels ben ik volkomen van mijn haklanding af. Ik kan terug in de tijd. Letterlijk, ik heb mijn nieuwe New Balance in de kast gezet. (Ze waren inmiddels ook al weer een jaar oud) en ben over gestapt op mijn eerste paar. Net zo versleten als de New Balance van dit jaar, maar zonder de zooltjes. Dan kunnen mijn achillespezen weer een beetje wennen. De volgende stap zal ik doen op schoenen met slechts dunne leren zooltjes. Ik moet langzaam wennen aan de situatie waarbij mijn voeten voor zichzelf kunnen zorgen... Bloot-Voet lopen! Geplanned voor komende zomer.

Ben weer terug

Ik heb even een periode gemist hier. Inmidddels zijn de Vechtloop, de Damloop en de Obergailtaler berglauf allemaal al voorbij. Ik heb na afloop van de vechtloop wel geprobeerd een verslagje te schrijven, maar het werd allemaal zoveel van hetzelfde. Ik denk ook dat ik dat niet meer doe, het is toch steeds weer lopen, lopen en nog eens lopen.....

Even een snelle samenvatting:

Vechtloop 1:54:36
Op de vechtloop liep ik mijn eerste halve marathon. (Tot nu toe ook de enige). De start ging lekker, maar de laatste km's kwam ik toch wat tekort. Wel binnen de twee uur, maar het had beter gemoeten!

Bergloop 1:11:13
De bergloop ben ik heel tevreden over, ruim 3 minuten sneller dan vorig jaar...

Damloop 1:31:02
De damloop daarentegen is weer langzamer dan vorig jaar. Ik had de moed er in, en was vast van plan een PR neer te zetten. Maar het was erg warm tijdens de loop, en dat heeft mij minuten gekost....

Zo dat waren even de ervaringen die jullie gemist hebben. Momenteel ben ik weer bezig met de serie van 3 wintercup lopen in Baarn. De eerste van deze serie heb ik gedaan, met een tijd die (ook weer) net boven mijn PR ligt. Ik hoop in december bij de wintercup 2 een betere tijd neer te zetten.....

Vechtloop 2007

Deze week heb ik mij definitief ingeschreven voor de Vechtloop. Ik ga daar de 21.1 km lopen, de halve marathon dus.

Ik speelde al een tijdje met de gedachte om me eens aan deze afstand te wagen. Een mooi trainingschema in de runner's van deze maand gaf voor mij de doorslag. Op 17 juni is het zover.

Hoewel het altijd gevaarlijk is om een streeftijd te noemen, denk en hoop ik toch wel binnen de twee uur te eindigen, tenzij het natuurlijk weer net zo warm is als bij de vechtloop vorig jaar....

Berglauf en Damloop

Vandaag zag ik dat de inschrijving voor de obergailtaler berglauf geopend is. Ik heb me meteen ingeschreven, net als ik bij de Damloop deed op 1 april. De Damloop is nu, nog geen twee weken later alweer bijna vol! Voor beide evenementen heb ik de inschrijving rond.

Ik twijfel of ik voor die tijd nog iets zal ondernemen. Er is in iedergeval weer de Vechtloop (dit jaar op 17 juni) waar ik vorig jaar de 15km liep. Als ik die wil doen kan ik kiezen tussen 10, 15 of de halve. Ik denk er sterk aan om eens een halve te proberen. Het voordeel van Weesp is dat het groot genoeg is om met de championchip te werken, maar toch ook weer zo klein dat je goed kunt lopen. Vorig jaar 82 lopers voor de halve, 61 voor de 15km en 222 voor de 10km!

Nike Hilversum City Run 2007

Zondag 1 april was het zover, de Nike Hilversum City Run. Met stralend weer ging ik op de fiets naar Hilversum. Ik was daar nog net op tijd om de toppers te zien lopen, slanke Kenianen die de 10 km binnen het half uur liepen. Echt een mooi gezicht om die binnen te zien komen met snelheden van rond de 20 km/h!

Ik zou samen met mijn zus aan de 10km prestatieloop deel nemen, vertrek om 13:40, 10 minuten na de start van de business run. Ik had er zin in. Het weer was goed en ik voelde me lekker. Het was moeilijk om mijn zus te vinden tussen de (duizenden) medelopers. Maar op het moment dat ik het zoeken opgaf stond ik nog geen 10 meter bij haar vandaan.

De start was wat minder, tot de startmatten kwam je niet aan hardlopen toe en helaas kon ik de eerste 2 km ook niet echt in mijn ritme komen. Passeren was vrijwel onmogelijk en het ging veel te langzaam voor mijn streefsnelheid. Na ca 2 km begon het beter te gaan. Inhalen kon over de stoep, er was hier minder publiek.

Achteraf was het misschien beter zo. De eerste 2 km bleken een verborgen stijging van maar liefst 17 meter te hebben. Zo'n stijging moet je niet full-speed nemen, dan heb je te weinig over voor de volgende 8 km. Zie het hoogteprofiel:
Bij km 3.5 weer dezelfde stijging maar nu over een afstand van 500 meter! De tijd die je verliest bij het klimmen zou je in moeten halen bij het dalen.

In een eerdere post stelde ik dat 50 minuten er zeker in moesten zitten. Niet dus. Ik eindigde in ruim 52 minuten. Enerzijds door de trage start, maar zeker ook door de onverwachte stijgingen in het parcours. Al met al wel tevreden, mijn positie in het deelnemersveld:plaats 391 van de 946 mannelijke deelnemers. op het totale veld (mannen en vrouwen) werd ik 452 van de 1325.

Mijn zus liep na haar eerste (langzame) rondje per ongeluk over de finishmat heen. Gevolg: Ze staat nu te boek als een 5km loper met een tijd van 29:52 minuten. Maar, wel op plaats 74 van de 319. (Vrouwen 5km) Haar tweede rondje was veel sneller, maar is dus niet geregistreerd!

Startnummer 3524

Vandaag ontving ik (mooi op tijd) mijn start nummer voor de Hilversum Cityrun. Ik heb nummer 3524. In de enveloppe zat ook de championchip en nog wat informatie.

Ik had ook het Nikeshirt besteld, want voor 9 euro is dat weer een mooie aanvulling op mijn hardloop garderobe..... Het Nikeshirt kan ik op zaterdag of zondag in Hilvertshof afhalen.

Het trainen voor deze run (ik loop de 10km) gaat lekker. Op de BAV Wintercup liep ik met veel moeite en hoge hartslag op 5 minuten per km (12 km/h). Tijdens mijn trainingen op dit moment loop ik regelmatig op deze snelheid, maar met aanmerkelijk minder inspanning. Ik ben benieuwd wat mijn eindtijd wordt, maar 50 minuten moet er dus zeker inzitten. Ik durf me niet te wagen aan een voorspelling van mijn eindtijd. (Kan het niet tegenvallen ook)

De BAV liep ik op oneffen bosgrond, waar je elke stap moet opletten. Ook zijn er bij de BAV veel hoogteverschillen. In Hilversum loop ik over verharde wegen, een aanslag op de spieren en pezen, maar het loopt veel makkelijker...

Wie zal het zeggen? Op 1 april (geen grap) zullen we het weten.

Hoe langer, hoe verder

In de loop van de tijd wordt je conditie steeds beter, en de belastbaarheid van de gewrichten steeds hoger. Daarmee neemt ook de behoefte toe om de rondjes groter te maken. Zo werd het rondje in Huizen na verloop van tijd een rondje om Huizen.

Afgelopen zondag wilde ik eens iets anders! Mijn lange duurlopen beslaan inmiddels zo'n 16km, en ik besloot eens een heel ander rondje te gaan. Ik liep over de Gooiergracht (Welke bij ons op de ringweg begint) helemaal af naar het zuiden. Eerst over een zandpad, later in laren nog steeds op de Gooiergracht langs de buitenkant van Laren. Toen, nog steeds rechtdoor het bos in, langs de witte bergen (de echte, niet het motel) naar het viaduct. Ik was van plan om door te gaan tot 't Bluk, maar ik was bang dat dat net iets te ver zou zijn! Dus ging ik hier rechts af langs de A1, helemaal tot het ziekenhuis, en toen over de tafelbergse heide terug naar huis.

Sinds een paar maanden heb ik een wandel-GPS welke ik in mijn heuptasje meenam. Later kan ik dan mijn route op de kaart zien:(Klik voor een grote weergave)
Nu pas viel het mij op hoe klein Laren en Blaricum zijn. Mijn eerdere rondjes om Huizen besloegen ook zo'n 16 km, maar dit rondje van 16km voert geheel om de bebouwing van Laren én die van Blaricum heen.

Het lopen van zo'n afstand geeft een ongekende vrijheid. Je loopt, loopt en loopt, als maar verder. Afstanden vervagen, en je verbaast je er over waar je allemaal in zo'n relatief korte tijd kunt komen....

Derde BAV Wintercup onder de 50 minuten

Afgelopen week zag ik de derde BAV Wintercup met zorg tegemoet. In de week voor 14 januari stormde en regende met bakken uit de lucht! Maar toen, afgelopen zondag 14 jan: Stralend weer tijdens de BAV...

En ik mag erg tevreden zijn. De trend is geheel doorgezet. Tijdens BAV 1 en 2 liep ik respectievelijk 11.4 en 11.7 km/h, en nu tijdens de derde Wintercup mijn streven gehaald, 12 km/h met een tijd van 49:26.

Ik had de laatste weken goed getraind, vooral goed gelet op de houding. Langzaam maar zeker begint die houding er in te slijten, waardoor ik er niet voortdurend aan hoef te denken. Maar ik ben er nog lang niet. De benen moeten hoger, en meer naar voren zwaaien.

De loop ging ook makkelijker dan de vorige keer. Met name de laatste ronde was vorige maand veel zwaarder dan gisteren.

Met deze laatste Wintercup heb ik ook voor het eerst alle drie de wintercups gelopen, en zal ik ook in de einduitslag worden opgenomen. Op dit moment weet ik dat nog niet, het duurt altijd even voordat alle uitslagen op de site van de BAV staan...

De BAV Wintercup laat mijn hart sneller kloppen! En dat heeft meer met werken te maken dan met liefde. Hoewel, deze laatste BAV Wintercup heeft mijn hart minder snel geklopt:

Mijn hartslag tijdens de BAV-2 staat hier groen, de hartslag tijdens BAV-3 in blauw. (Klik voor een grotere weergave op de grafiek.) Duidelijk is te zien dat mijn hartslag lager blijft, terwijl ik harder loop. Ik vermoed dat dat te maken heeft met enerzijds een betere conditie (ik heb afgelopen maand goed getraind) en anderzijds met efficiënter lopen, een betere loopstijl dus. De grafiek laat ook zien dat het makkelijker ging, zat ik bij de Wintercup 2 nog goed in het rood, tijdens Wintercup 3 bleef ik daar netjes onder!

Aan de andere kant had ik me dus iets meer kunnen geven, een beetje rood is niet erg. Maar, dat bewaar ik voor de volgende keer!