Zevenheuvelenloop 2008

De zeven heuvelenloop had ik oorspronkelijk niet gepland, maar die chip voor 15 euro trok mij wel! (Ik ben ook een Hollander he). Ik was al langer van plan om een eigen chip te kopen, maar die zijn normaal zo'n 8 euro duurder. Ik schreef mij dus eigenlijk in met valse motieven.

Maar goed, afgelopen zondag stond ik om 12:08 uur op het centraal station in Nijmegen. Met de geschatte tijd van 1:15 verwierf ik mij een plaats in het groene (laatste) startvak. Blijkbaar loopt het grootste deel van de runners sneller (??) als je met 1:15 al in de laatste stargroep belandt. (Maar de uitslag laat een ander beeld zien...)

De run zelf liep heel voorspoedig, ik heb heerlijk relaxed gelopen en had aan het einde genoeg over voor een eindsprint, ware het niet dat het daarvoor eigenlijk te druk was op het parcours. Met de eindtijd (1:15:21) ben ik bijzonder tevreden. Vrijwel goed geschat!

Wat mijn loopstijl betreft denk ik dat ik veel gehad heb aan de blotevoeten trainingen. Ik loop veel lichtvoetiger dan een jaar geleden, en ik heb mijn PR op de 15km met maar liefst 24 minuten(!) verbeterd. (Vechtloop 2006 1:39:30, waarbij wel vermeld moet worden dat toen de temperatuur wel veel hoger was)

Wolfskamerloop 2008

Zondag 26 oktober werd de zestigste Wolfskamerloop gehouden. Drie jaar geleden was de 5km op de Wolfskamerloop mijn eerste wedstrijd, vandaar dat deze loop voor mij een speciale betekenis heeft,

In 2005 deed ik 28:13 over de 5km. Een jaar later (2006) had ik nog 27:23 nodig. Vandaag (2007 sloeg ik over) liep ik de 5km in 23:33, een(behoorlijke) PR dus.

Zoals ik al schreef in een vorig bericht heb ik de loop niet gedaan op blote voeten, ik was daar nog niet klaar voor. Wel jammer, maar het is beter dit onder ogen te zien dan tegen beter weten in toch BV te gaan...

Wel schafte ik mijzelf een paar nieuwe schoenen aan, met lagere hakken en minder demping: de Nike Skylon II. Ik loop hier nu prettiger op, want hoewel het BV nog niet helemaal lukt, heb ik inmiddels mijn loopstijl dankzij mijn BV trainingen behoorlijk verbeterd. Ik heb de demping nu niet meer nodig. De Skylon heeft een lagere hak, en (toch) wat demping onder de voorvoet. Dat laatste had ik eigenlijk liever niet, het geeft bij de landing een ietswat onstabiel gevoel. Aan de andere kant ga ik nu écht lange stukken op de voorvoet lopen, en geeft die demping misschien juist wel een goede overgang. Ik heb er in ieder geval niet veel last van....

Eerst stil, dan blote voeten!

De Wolfskamerloop komt in zicht. Deze loop (5km) had ik gepland om op blote voeten te lopen. Ik zeg had, want ik denk dat ik het niet ga redden. Nog steeds is een loop van enkele km's voldoende om mijn voeten zodanig te beschadigen dat het een dag of twee duurt voordat het volledig is genezen.

Natuurlijk is dat niet de bedoeling. In het begin kan dat gebeuren, maar na al die tijd zou ik ook wel eens zonder nadelige gevolgen een stuk op mijn blote voeten willen hardlopen. Ik weet inmiddels denk ik waar dit aan ligt! Tijdens het lopen hoor ik steevast bij elke pas schuivend geluid. En schuiven betekend slijten... En slijten betekend blaren of erger.

Ik ben nu begonnen met me zelf te leren geruisloos te lopen. Zo geruisloos dat niemand me meer hoort aankomen.... Afgelopen training ben ik begonnen op mijn good old shoes. (Oud vooral, ze zijn al ouder dan twee jaar, maar wil eigenlijk geen nieuwe meer kopen!) Ik heb zo'n 7 km op mijn voorvoeten gelopen waarbij ik door op de buitenzijde van mijn voorvoet te landen, en af te wikkelen naar het midden en daarna naar de hak (en weer terug) het geluid vrijwel tot 0 kon reduceren. Hierbij helpen mijn ouder wordende oren behoorlijk mee, zacht geluid hoor ik eenvoudig niet.

Het doet mij denken aan de stille elektrische auto's die nu kunst geluid moeten gaan voortbrengen om wandelaars te waarschuwen. Ik den er aan om het geluid van galopperend paarden door een geluidsinstallatie mee te voeren om zo mijn medeweggebruikes op de hoogte te stellen van mijn geruisloze nadering ;-). U bent gewaarschuwd!

HM-5 Halve van hoogland

Op 21 september werd in Hoogland de halve marathon gelopen. Het was dezelfde dag dat ook de Dam tot Damloop werd gehouden. Ik heb er dit jaar voor gekozen de Dam tot Damloop over te slaan, ten gunste van de Halve van Hoogland. Qua organisatie was de Halve van Hoogland prima in orde, op de fout in de afstand na dan. En, ook veel rustiger (hoewel toch druk genoeg) dan de loop in Amsterdam.

Ik liep deze halve in een shirt van de Dam tot Damloop vorig jaar en ik kreeg daar ook prompt opmerkingen over.

Deze vijfde HM (Ik wil er tien hebben gedaan voor mijn marathon avontuur volgend jaar in Amersfoort) verliep ongeveer zoals de voorgaande. De eerste 10 tot 15 km gaan subliem, en dan komt de vermoeidheid. Ik merkte wel dat ik na een drankpost weer wat opleefde, dus misschien moet ik wat beter drinken....

Die fout in de afstand heb ik (achteraf) al gemerkt bij passage van het 2km bordje. Mijn horloge zat daar zo ver van af dat ik er niet veel van snapte. Ik vertrouwde mijn eigen afstand meting, maar kon me ook niet voorstellen dat het bordje er zover naast stond. Ik hen daar verder niet meer over nagedacht, totdat ik achteraf vernam dat we een verkeerde brug zijn over gestuurd waardoor het parcours 20.6 km was ipv de 21.095 km. Erg jammer natuurlijk, maar dit soort fouten blijven menselijk. De rest van de loop was prima in orde.

Mijn tijd 1:51:17 is dus (helaas) gebaseerd op 20.6 km ipv de normale 21.1 km. Mijn echte tijd wordt hierdoor toch weer wat slechter. Omgerekend zal ik rond de 1:53:30 zitten wanneer het parcours de goede lengte had gehad.

Op zich maakt de tijd me niet veel uit, hoewel een PR (1:50) natuurlijk altijd leuk is. Mijn hoofddoel bij het lopen van de halve marathons is vooral om kilometers in de benen te krijgen voor de marathon volgend jaar...

Hardlopen, diabetes en blote voeten

Mooie combinatie. Hardlopen en diabetes gaat uitstekend. Zelf heb ik diabetes sinds 2000 en heb erg veel profijt van het hardlopen. Zo kon ik twee jaar geleden (zie hier) ophouden met de medicijnen door de intensieve beweging van het hardlopen.

Hardlopen en blote voeten is een iets minder voor de hand liggend fenomeen. Het is wel in opkomst. Doordat je je spieren en pezen van je voeten veel beter gebruikt raken zij veel beter getraind. Voordat ik met blote voeten ging rennen had ik met de regelmaat van de klok achillespees klachten. Niet heel ernstig, maar wel net genoeg om bezorgd te zijn. Ik heb hierover ook in deze blog geschreven. Sinds ik op blote voeten loop (op dit moment alleen nog korte stukken van ca 3 tot 4 km) belast ik mijn achillespees beslist zwaarder, maar de klachten zijn over.

De combinatie diabetes en blote voeten is vloeken in de kerk. Dat mag absoluut niet. Zeggen ze. Ik vraag me af waarom. Het gevoel in mijn voeten is nog goed, en dat is natuurlijk wel een voorwaarde. Ik denk dat ook mijn voeten er wel beter van worden. Ik moet wel uitkijken voor wondjes die niet over gaan, maar daar let ik dan ook op.

Nog wel een opmerking naar mijn hardlopende mede-diabeet. Ga toch maar niet zonder overleg met de arts op blote voeten lopen! Zelf ben ik nogal eigenwijs wat dit betreft, maar ik heb het mijn huisarts wel verteld. Ik ben er zelf van overtuigd dat je voeten er nooit slechter van worden als je ze goed en intensief gebruikt. Maar de tijd zal het leren.

Zondag ga ik weer een halve marathon in Hoogland lopen, maar dat doe ik nog wel met mijn schoenen aan! Na het weekend zal ik daar verslag van doen!

Gooische run 2008

Zondag 31 augustus werd in Laren voor de eerste maal de Gooische Run georganiseerd. Ik kwam daar pas op het laatste moment achter. Ik lees geen (lokale) kranten en ik woonde ook niet in het verspreidingsgebied van de flyer die bezorgd werd. Ook de reclame die overal in Laren werd opgehangen vielen mij niet op, ik lees dat nooit.

Wat ik wel doe is internet afzoeken naar wedstrijden. U kent ze wel, al die agenda's op internet waar vrijwel alle wedstrijden te vinden zijn. Maar niet deze. Lekker belangrijk zult u denken. Voor mij wel, ik ben geboren in Laren en dit is dus een thuiswedstrijd. Ik heb nog wel even getwijfeld. Er werd zo de nadruk gelegd op bekende Nederlanders die zouden meelopen en de huizen van deze BN-ers, dat ik me afvroeg of er wel hardlopers mee deden...

Gelukkig viel het allemaal erg mee. Geen bn-ers gezien, of ik heb ze niet herkend. Ik heb ook veel huizen gezien, maar heb geen idee wie daar allemaal wonen. Ik heb dus gewoon lekker gelopen in het mooie Laren!

Het was wel zwaar, de temperatuur was net op die ene dag boven de 25 graden. Mijn tijd was 52:53 (88 van 204) wel boven de 50, maar gezien de temperatuur ben ik wel tevreden....

Blote Voeten Emiclear

In mijn hardloopkleren en mijn voeten gestoken in sandalen zat ik in de auto naast mijn dochter die mij naar Amersfoort zou rijden. Waarom ik sandalen aanhad weet ik niet. Ik vond het een beetje gek om meteen al met blote voeten in de auto te gaan zitten. Nut hadden ze niet, ik had al besloten ze uit te trekken voordat ik uit zou stappen.

De Emiclearloop zou de eerste loop worden welke ik op blote voeten wilde volbrengen. Een parcours van 2.5 km, niet te veel om mee te beginnen. Ik lig daarmee aardig op planning want ik besloot begin dit jaar om rond oktober 5km op blote voeten te rennen. Deze 2.5km is een aardige opstap.

Ik voelde nu toch wel enige schroom. Bij mijn trainingen had ik altijd het gevoel dat ik alleen liep en die toevallige passanten die het merkte (of lieten merken) vond ik wel leuk. Nu werd ik daar losgelaten in een gebied met honderden lopers en dan is het toch wel vreemd. Maar de reacties vielen erg mee. Eigenlijk werd er niet gereageerd, althans niet naar mij toe. Ik zag sommige lopers wel naar beneden kijken. De grote nachtmerrie bij zo'n eerste BV loop is wel dat je volkomen afgaat omdat het niet lukt zonder schoenen. Je ziet dan in gedachte al die blikken van: "Moet je maar niet zo gek doen".

Maar, de loop ging voorspoedig. Ik kwam zelfs als eerste aan, op 3 seconden gevolgd door nummer twee. Op zich geen prestatie, omdat ik denk dat de snelle lopers mee liepen met de 10km, of dat ze meer dan één rondje liepen. Aan de tijden is denk ik wel te zien dat slechts twee lopers na één ronde finishte, en daar was ik dus de eerste van. Tijdens de loop hoorde ik veelvuldig de opmerking "Kijk, die meneer is zijn schoenen vergeten...", blijkbaar een soort standaard reactie. Bij de finish klonk er door de luidsprekers : "En daar is onze afrikaan", blijkbaar refererend aan mijn blote voeten, maar mijn huid is erg blank. (En blanke afrikanen hebben geen blote voeten). Maar goed, die man moet natuurlijk ook maar wat improviseren!

Verder had ik van familie en bekende overvloedige belangstelling. Naast mijn vrouw en onze dochter waren ook mijn collega en mijn schoonouders aanwezig. Ook een Chat'n'runner (Loopgek) zag ik hier voor het eerst. De foto's zijn door mijn collega gemaakt.

Nu 'n dag later, kan ik constateren dat mijn voeten vrijwel ongeschonden uit de strijd kwamen.... Daarbij toch een leuke tijd (11:38) oftewel gemiddeld 12.9 km/h.

Bergje op...

Tijdens mijn vakantie in Oostenrijk liep ik nu alweer voor de derde keer mee met de plaatselijke berglauf. De loop begint bij het zwembad in Mauthen en eindigt bij een hut 800 meter hoger, alwaar een heerlijke lunch staat te wachten. (En daar heb je zin in na die klim!)

Dit jaar had ik geen tijd gevonden voor speciale bergtrainingen bij ons op de Stichtse Brug (Almere-Huizen). De loop was meteen het eerste weekend in Oostenrijk, en ik heb dus ook daar niet veel kunnen trainen. Maar toch ben ik erg tevreden met een tijd van 1:09:46, zo'n twee minuten sneller dan vorig jaar!

Net als vorig jaar kwam ik als derde aan, hetgeen een leuke trofee opleverde. De eerlijkheid gebied mij wel te zeggen dat er (even als vorig jaar) in de groep 'mannen 55' slechts 3 deelnemers waren...

(Zie ook het verslag van mijn eerste bergloop)

Lerende leren zolen

Ik heb ook eigenlijk wel unieke leren zolen. Ze zijn onverslijtbaar en worden eigenlijk alleen maar beter tijdens het gebruik! En het unieke van die leren zolen is eigenlijk wel dat ze zelf leren.

Maar ik overdrijf.

Eigenlijk zijn die zolen niet van echt leer, maar het begint er wel steeds meer op te lijken. En dat leren... Dat klopt wel. Ik had ze eigenlijk al jaren niet meer écht gebruikt en nu ik ze weer aan het werk gezet heb hingen de eerste keer de lappen er bij. Maar gewoon doorgegaan. Ik had levenslange garantie dus waarom niet?

Nu na een aantal maanden zijn ze zover dat ik ze ongestraft zo'n 4km kan gebruiken zonder zichtbare schade. Ze leren nog steeds die zolen, want over een tijdje zullen ze nog slijtvaster zijn! Een uniek concept. De normale zolen die onder veel hardloopschoenen te vinden zijn gaan eigenlijk maar een jaartje mee en zijn bovendien niet zelfherstellend.

Nee, ik heb geen aandelen bij de maker van deze zolen. Ik ben oprecht enthousiast en U als hardlopende(?) lezer zou het ook eens moeten proberen....

Ik weet zo het merk niet, en ook is mij geen modelnaam bekend. Maar iedereen heeft ze, de voetzolen..... Gisteren weer 3.5km op blote voetzolen gelopen en vandaag (voor het eerst) geen last van blaren of wondjes!!

Grote passen, Kleine passen

Laatst vroeg iemand op Chat'n'Run naar de invloed van pas-frequentie. "Is de pas-frequentie iets natuurlijks, of is dit trainbaar?"

Ik vond dat een interessante vraag, en hoewel mijn RS800sd de pasfrequentie op zijn schermpje kan laten zien had ik hier eigenlijk nooit aandacht aan besteed. Ik had al wel eens gezien dat tijdens de Drie Dorpenloop mijn pas-frequentie ondanks de danig dalende snelheid aan het einde vrijwel constant is gebleven. Op het eerste gezicht leek het dus dat die frequentie een soort persoonlijke eigenschap is, in mijn geval 90 passen (180 stappen) per minuut.

In de volgende grafiek staat pasfrequentie en stapgrootte bij de laatste Drie Dorpenloop: (De groene lijn geeft de pas-frequentie, de rode geeft de gemiddelde stapgrootte over 0.5 km)


De lagere snelheid is uitsluitend te wijten aan een kortere stap en niet aan een lagere stap-frequentie.

Naar aanleiding hiervan heb ik een klein experiment gedaan. Ik heb hiervoor op constant tempo gelopen op mijn 'normale' 180 stappen per minuut. Na ongeveer 1km ben ik omgeschakeld naar een lagere frequentie van ca 162 per minuut. Enerzijds moest ik nu sterker afzetten om mijn snelheid constant te houden. Anderzijds bespaar je energie omdat je benen niet zo vaak 'hoeven'....

Het resultaat: Een hogere hartslag gedurende de lagere pas-frequentie. Dit lijkt dus meer energie te kosten, maar zoals meestal geldt in onze sport: Alles wat je voor het eerst doet kost meer moeite en dus meer energie.

Natuurlijk heb ik ook een hogere pas-frequentie geprobeerd. Als een gek mijn benen van voor naar achter. Ik haalde (gedurende een halve km) een pas-frequentie van 194. Maar ook nu koste dit weer meer energie. Hartslag (flink) hoger! Ik raakte nu zelfs buiten adem.


Let in dit plaatje op de groene lijn tussen 4-5-6 (Onder in de grafiek) De groene lijn geeft de stap frequentie, en die gaat tussen 5 en 6 naar beneden. Zie het effect op de hartslag (rode lijn) Hetzelfde voor een snellere pas, tussen 8 en 9. Ook hier een (nog) hogere hartslag.

Ik heb nu ook eens bij een langzame duurloop opgelet. Die loop ik naar het blijkt op ongeveer 170 stappen per minuut. Dat spreekt tegen dat 180 mijn 'natuurlijke' stap-frequentie is er van uitgaande dat ik ook de langzame lopen in een voor mij optimale frequentie loop.....

Ik ben er dus nog niet uit.... Wel staat vast dat wanneer ik een tijdje in een ritme loop, het moeite kost om anders te gaan lopen. Het ritme van de benen slijt er een beetje in. Toen ik in het experiment na de lage stap-frequentie weer naar 'normaal' (180) ging, ging ik automatisch (ongemerkt) sneller, om dat mijn benen blijkbaar zelfstandig beslissen om een eenmaal gekozen stapgrootte te handhaven. (Zolang ze dat kunnen natuurlijk...)

Door op de grafiekjes te klikken verschijnt er een grotere (leesbare) versie.

Blote Voeten kleine Blaren

De score van vanavond: één lachende spontane vitale oude(re) vrouw "Ben je niets vergeten?" wijzend naar mijn voeten en een jochie die zijn vriendje aanstootte: "Moet je kijken die loopt op blote voeten". Dat laatste is overigens drie maal gebeurt.

Verder lijkt het niemand op te vallen. Want ja, vanavond heb ik weer 3.5km op blote voeten gelopen. Lekker relaxed, géén hartslagmeter en géén snelheidsmeter en rustig aan. Ik heb vanavond ook ervaren hoe lekker het is om dwars door een plas te rennen! De pijn na afloop in mijn voetzolen blijft maar wordt wel minder. Ik heb niet meer van die heel dikke blaren. Mijn kuiten en achillespezen merk ik niets meer van. De voetzolen willen dus (nog steeds) niet erg meewerken.

Ik heb in augustus de Emiclaerloop in Amersfoort gepland als eerste blote-voeten-loop. Het is een verhard parcours met rondjes van 2.5km. Ik kan dan kiezen voor één, twee of zelfs drie rondjes. Een veilig gevoel, ik kan dan tijdens de loop beslissen hoe veel ik loop!

Vechtloop 2008

Zondag 15 juni liep ik in Weesp (Vechtloop) weer een halve marathon. Bij deze vierde halve zou ik heel bewust vlak proberen te lopen, zie ook hier. Uitgaande van mijn 1:50 bij de Drie Dorpenloop besloot ik weg te gaan op 5:13 per km, net voldoende om weer op 1:50 uit te komen. Het viel niet mee om dit tempo vast te houden in het veld met voorbij scheurende renners, als je even niet oplet ga je te snel.

Met die relatief lage snelheid haalde ik op een gegeven moment wel een paar anderen in, die blijkbaar (veel) te snel waren gestart. De eerste helft ging het best lekker. Ik kwam een minuut te laat aan op het keerpunt (de helft) maar maakte me daar niet al te druk over omdat ik (eigenlijk) voldoende energie over zou moeten hebben om dat weer in te lopen.

'Zou moeten hebben' want dat viel wat tegen. Net als op de Drie Dorpenloop werd het de tweede helft steeds zwaarder. Door opkomende braakneigingen moest ik zelfs gedurende korte tijd even veel langzamer gaan lopen. De tijd werd de slechtste ooit: 1:57:13.

Achteraf ga je denken, wat ging er mis. In ieder geval was ik niet in top conditie, mijn tandvlees licht opgezet, de laatste week was ik wat moe en mijn maag zat (na de wedstrijd) in een knoop. Ik had geen zin in eten. Misschien was dat het. Of misschien heb ik de eerste helft toch te rustig aangedaan...

Nu eerst de vakantie periode. Wat rustig lopen op de blote voeten, en dan in september de vijfde halve marathon in Hoogland. Misschien dat ik ook nog meedoe aan de Obergailtaler Berglauf op mijn vakantie adres. Een loopje van 'slechts' 8km met een stijging van 10%.

Interval op balletschoenen

Met al dat marathon gedoe verlies ik mijn doel niet uit het oog! Het lopen op blote voeten pak ik op dit moment van twee kanten aan, ik wandel blootvoets om mijn voetzolen te sterken en ik doe mijn (korte) trainingen op balletschoenen. (Schoenenreus, 2.50 euro) In de loop van de komende maand(en) moet ik in staat zijn om ongeschonden 4km zonder schoenen te rennen!

Ik vond in een oude Runner's een artikeltje waar een methode stond om in korte tijd veel conditie op te bouwen:

• Inlopen
• 20 seconden voluit lopen
• 10 seconden uitrusten
• 1 minuut dribbelen
• Laatste 3 stappen X maal herhalen
• Uitlopen

Dit leek me een aardig experiment om op mijn balletschoenen te proberen! De training verliep voorspoedig, geen last van mijn voetzolen, geen spierpijn in de kuiten de volgende dag.

Maar dan het fantastische gevoel van het vliegen over het pad. Op schoenen had ik al wel eens eerder zo snel gelopen, maar nu had ik echt heel kort grondcontact. Slechts een tikje van de voorvoet op de grond. De 20 seconden waren eigenlijk voorbij voordat ik er erg in had en ik ga beslist proberen die tijd langer te maken.....

Ik ben denk ik een van de weinigen (zo niet enige) met een snelheid sensor op de balletschoenen. Ik bereikte snelheden van 16 tot 17 km/h. Nog niet de snelheid van Lornah op een marathon, maar toch...

Het gaat dus steeds beter! Maar nu eerst naar HM-4, de halve marathon in Weesp.

HM-3, de Drie DorpenLoop

In het kader van mijn geplande marathon, volgend jaar, ga ik wat meer halve marathons lopen. Afgelopen zondag liep ik mijn derde in Kortenhoef bij de Drie DorpenLoop.

De eerste 2:
HM-1 in Weesp (vechtloop) 1:54:36
HM-2 in Hilversum (Nike Hilversum CityRun)1:52:01

Afgelopen zondag:
HM-3 in Kortenhoef: 1:50:28

Zoals gewoonlijk koste de laatste kilometers aanmerkelijk meer moeite. Maar ongemerkt verbetert mijn duurloop vermogen wel. Mijn beste 10Miles liep ik tijdens de Dam tot Damloop van 2006. Ik had toen een eindtijd van 1:28:02. Als ik nu kijk in mijn log van de Drie DorpenLoop ben ik het 10Miles punt gepasseerd op 1:21(!) een verbetering van maar liefst 7 minuten....

Dat het nog niet goed zit met mijn duurvermogen op de HM blijkt wel uit mijn snelheid grafiek.

(Klik op de grafiek voor een grotere weergave)

De blauwe lijn geeft het snelheidsverloop. Vanaf de 10km zakt het behoorlijk in, als ik dat beter volhoud zal 1:45 haalbaar worden.

Toekomstplannen

Amersfoort is de stad waar ik werk en waar mijn (schoon)familie woont. Amersfoort is een mooie stad die ik redelijk ken. Deze stad viert volgend jaar zijn 750 jarig bestaan. Ter gelegenheid hiervan wordt er éénmalig een marathon georganiseerd! Een marathon die dwars door de dierentuin gaat, en ook dwars door het centraal station. (Ze doen wat tegenwoordig, om er iets bijzonders van te maken...)

Het begint dus te kriebelen. Nog niet zo lang geleden vond ik 42km onwaarschijnlijk ver. Nu ik inmiddels twee halve marathons in de benen heb begint toch ook die 42km in zicht te komen. Ik denk dat ik dit jaar nog één of twee halve ga plannen, en dan vanaf januari ga trainen voor de hele marathon in juni.

Vóór die tijd blijft uiteraard mijn streven om in oktober 5km (Wolfskamerloop) op blote voeten te doen. Als dat goed gaat volgt eind van het jaar (dec 08 of jan 09) een 10km op blote voeten. Afhankelijk van hoe dat gaat zie ik of ik de marathon blootsvoet kan doen. Maar anders schaam ik me niet voor schoenen aan mijn voeten hoor! ;-)

De stand van zaken

De afgelopen twee weken is het wat kwakkelen. Het begon twee weken geleden met een hevige keelpijn, gevolgd door een niet geringe verkoudheid. Ik heb deze weken wel getraind, maar het zal je niet verbazen dat ook dat niet geweldig ging.

Inmiddels begin ik wel op te knappen en vanavond wil ik weer blootsvoets. Afgelopen twee weken heb ik wel relatief veel op de waterschoenen gelopen en er is zeker vooruitgang.

Ik loop nu 4 a 5km aan één stuk waarbij ik geen spierpijn in de kuiten krijg en waarbij ik ook geen last heb van mijn achillespezen. Mijn hele bewegingsapparaat lijkt wat te wennen aan de lage (geen) hak, en de grotere belasting bij de voorvoet landing.

Ik ga dit (vooral) langzaam uitbouwen. Op Chat'n'Run hoor ik van verschillende kanten over blessures in de voorvoet door het te snel opbouwen van de (verende) voorvoet landing. Ik doe het dus rustig aan!

De zweeffase

.
Nog nooit NOOIT heb ik een foto van mijzelf gezien tijdens het hardlopen waarbij ik de grond niet raak. Natuurlijk zijn er tijdens de loop beweging momenten dat er één voet aan de grond staat, maar statistisch gezien zouden er ook foto's moeten zijn waarbij ik zweef. De conclusie moet zijn dat ik veel te weinig zweef. Ik 'plak' aan de grond, een te korte zweef fase dus.

Ja, tot afgelopen zondag. Bij de officiële foto's op de site zijn er twee van de vijf(!) genomen tijdens zweeffase. Toeval? Misschien krijg ik door mijn BV trainingen wel een betere loopstijl. Dat gevoel heb ik altijd gehad en nu lijkt dat bewezen..

De Halve van Hilversum

Het weer zou slecht worden, regen, sneeuw en slechts 6 graden. Gelukkig viel het allemaal reuze mee! Het weerbericht is niet zo betrouwbaar gezien het weer dat we uiteindelijk hadden: zon, droog en ca 8 graden. Ik heb een tijdje getwijfeld over mijn kleding. Het weerbericht zei: "Lange tight, lange mouwen. Als ik naar buiten keek dacht ik: Kort!

Het is uiteindelijk kort geworden. Maar vóór de loop wel erg koud! Ik heb me in Hilvertshof (dat speciaal voor de deelnemers geopend was) lekker warm gelopen. Rennend door de lege gangen van een gesloten winkelcentrum. Ongeveer een half uur voor de start ben ik naar mijn startvak gegaan.

Ik had mijn horloge ingesteld op een snelheid van 12km/h, met een marge van 0.5km/h. Dit houdt in dat ik een signaal krijg als mijn snelheid onder de 11.5 komt, of boven de 12.5. Dit leek mij mooi om mijn streeftijd van 1:50 ruim te halen. De eerste twee ronden (één van 1100 meter, en één van 10km) gingen fantastisch. Ik moest regelmatig inhouden om niet boven de 12.5 te komen. Dat zou mijn reserves teveel aanspreken. De derde ronde (10km) ging toch wat minder. Mijn horloge heeft wat gebiebt! Sneller, sneller riep het. Maar ik kon niet meer.

Eindtijd 1.52.01, 2 minuten langzamer dan geplanned, maar nog altijd ruim twee minuten sneller dan mijn eerste halve in Weesp vorig jaar (1:54:36).

Ik heb er zin in

Inmiddels is mijn arm (na een week pijnlijk te zijn geweest) weer aardig aan de beterende hand. Ik concentreer me nu volop op mijn halve marathon, as zondag in Hilversum.

Ik loop met nummer 21028, hetgeen mij doet vermoeden dat ik de 28ste inschrijver ben voor de 21km. Mijn streven is 1:50, dat zou 4 minuten sneller zijn dan mijn halve marathon vorig jaar, in Weesp.

Lezers die zijn geïnteresseerd in mijn blote voeten avontuur zullen nog even moeten wachten tot na 6 april.... Na Hilversum ga ik weer verder op blote voeten!

Mijn arme arm !*&*%^##@!!

Afgelopen paasweekend weer heerlijk gelopen. Ik was bezig met de training voor de halve marathon op 6 april in Hilversum. Deze keer een langzame duurloop van ca 18km. Het ging lekker, totdat ik die (*&*%^##@!!) boomstronk niet zag. Gevolg: Met een behoorlijke snelheid zie ik daar opeens de grond op me af komen. In een reactie heb ik de klap met mijn handen opgevangen en kwam (toch nog) behoorlijk hard op mijn rechter schouder terecht.

Daar lag ik dan.

Het leek allemaal erg mee te vallen. Geen schrammetje, geen blauwe plekken en ik kon alles nog bewegen. De rest van de dag ondervond ik wat kleine ongemakken van mijn val, het noemen niet waard.

Maar toen 's avonds en de volgende dagen. Mijn arm is nu stijf en ik kan hem nauwelijks nog optillen. Alle beweging is enorm pijnlijk. Vandaag (dinsdag) heb ik mijn BV training overgeslagen, alles deed zo'n zeer dat ik het even niet zag zitten. Het weer hielp natuurlijk ook niet mee.

En dat alles twee weken voor mijn halve marathon.... Zucht...

Nike Hilversum City Run 2008

Gisteren heb ik me ingeschreven voor de Nike Hilversum Cityrun. Deze loop is geheel nieuw van opzet, de 10km is nu niet 2x5, maar echt één rondje van 10. Verder is er voor het eerst ook de mogelijkheid om er de halve marathon te lopen, bestaande uit 2x het 10km rondje plus nog een klein extra rondje. Ik heb me ingeschreven voor de halve marathon.

In de afgelopen periode heb ik me eigenlijk voornamelijk gewijd aan het lopen op blote voeten. Door alle ups en downs die dat met zich mee heeft gebracht zijn mijn loop trainingen er wat bij ingeschoten. Het weekend van 24 februari (voor dat mijn teen begon op te spelen) heb ik voor het eerst sinds lange tijd weer een behoorlijk stuk (18km) gelopen. Ook afgelopen zondag had ik weer eens 15km op de teller staan. Blessures (of eigenlijk ongemakken) van het blotevoeten lopen zijn nu over en ik kan er weer lekker tegen aan.

Het blotevoeten lopen blijf ik doen, voorlopig één dag in de week. Beide andere dagen ga ik verder trainen voor de halve marathon op 6 april.

Nog steeds gewond

Een heel typische blessure. Niks geen over belaste pezen, verkrampte spieren of gekneusde botten... Gewoon een snee over dwars onder mijn grote teen. De snee is een gevolg van wat over enthousiast op de blote voeten rennen. Ik heb blijkbaar ergens in getrapt.

Op dit moment wordt het rennen (ook mét schoenen) steeds moeilijker, die snee begint nu ook echt pijnlijk te worden. Het gaat dus niet goed. Morgen ga ik langs bij de huisarts.

Ik begin nu serieus te denken aan de vijf-vinger schoenen, zoals de meeste barefoot sporters wel zullen kennen. Niet dat blotevoeten rennen van de baan is hoor, maar ik wil dat rennen toch iets rustiger aan doen. Deze typische en aparte schoen is sinds kort ook in Nederland te koop.

Bloed, zonder zweet en tranen

Vanavond was het weer zover, een rondje op de blote voeten. Wat bezielt een mens vraagt u zich af. Zelf doe ik dat soms ook. Maar het loopt wel héél erg lekker.

Ik loop in het Gooi, daar zeggen mensen niet zo snel wat ze denken. Een paar keer passeerde ik mensen die als het ware stiekem een beetje naar beneden keken, maar toch ook weer strak voor zich uit. "Wat ik hier zie is gek" hoor je ze denken, maar ze zeggen niets. Eigenlijk wel jammer, ik vind het best leuk om over te praten. (Maar daarvoor heb ik natuurlijk deze blog.) Dit stilzwijgen werd verbroken door twee kleine jochies. Een eindje achter mij hoorde ik ze opeens roepen: "Moet je kijken, hij loopt op blote voeten!". Ik vind dat wel leuk, kinderen zijn spontaan.

Mijn voetzolen vonden het wat minder. Ik heb langer gelopen dan vorige week, en ook langer aan één stuk. Het rondje van vanavond was denk ruim 3,5 km. Ik ben getrakteerd op twee grote blaren onder de bal van mijn beide voeten. Het lopen (wandelen) is nu bijna onmogelijk. Er zit ook een snee of kloof onder mijn grote teen. Het bloed uit de titel. Zweten doe ik niet op deze korte runnetjes, en huilen natuurlijk helemaal niet.

Volgende keer dus iets minder van stapel lopen. Mijn voetzolen (ik loop eigenlijk pas voor de tweede keer écht op blote voeten) hebben ook tijd nodig!

Voor het eerst bloot

Ik had er vandaag de hele dag op zitten broeden: Mijn voetzolen hielden zich goed de laatste keer in de waterschoenen en vanavond zou ik echt uit de schoenen gaan. Het heeft iets aparts, de eerste stap op de grindtegels bij de voordeur. Ik wist ook meteen weer hoe dat voelde, een tijdje geleden had ik al eens een heel klein stukje geprobeerd.

Ik heb deze keer denk ik 2 à 3 km gelopen op asfalt, stoeptegels, klinkertjes, zandpad en gras. Ik wist niet dat ik op mijn BV rondje (dat ik nog niet eerder BV had afgelegd) zoveel verschillende soorten ondergrond tegen kwam. En om eerlijk te zijn: Het viel tegen. De soepele gang die ik met de waterschoenen had werd verstoord doordat ik goed moest opletten waar ik mijn voeten neerzette. Want blote voeten is toch nog een heel verschil met de dunne waterschoenen. Het moet wennen maar ik heb er nog steeds vertrouwen in.

Nu, een paar uur later zit ik met pijnlijke voetzolen. Het is wel een troost dat de pijn zakt. Waren het eerst mijn kuiten, toen mijn achillespees, en nu mijn voetzolen. Lager kan het niet.....

Tot nu toe zijn mijn kuiten en mijn achillespees rustig. Dat is toch weer een stapje voorwaarts. Ook had ik nog niet eerder zo'n stuk op blote voeten gelopen. Maar het is nog een heel eind te gaan......

Stapje voor stapje

Deze titel is figuurlijk bedoeld, hoewel, hardlopen doe je natuurlijk altijd stapje voor stapje.

De afgelopen twee weken heb ik weer regelmatig op mijn waterschoenen gelopen. Dit gaat wel ten koste van mijn normale trainingsomvang, normaal zo'n 30km per week. De laatste twee keer heb ik geen last meer gehad van mijn kuiten. Ook mijn voetzolen (die het in die dunne waterschoenen ook moeilijk hadden) houden zich tegenwoordig een stuk beter. Dat is het goede nieuws.

Wat minder is die vermaledijde achillespees. De laatste twee keer speelde de rechter pees behoorlijk op. De dag na het lopen is hij pijnlijk bij aanraken maar hij herstelt wel weer vrij vlot. Ik doe er oefeningen om hem sterker te krijgen. Het gevolg is wel dat ik qua trainingsomvang behoorlijk heb ingeleverd. Een waterschoenen training is op het moment nog maar 4km, met daarbij regelmatig wandelen. De dagen dat ik op mijn hoge-hakken-schoenen loop doe ik dat om mijn achillespees wat te ontzien en loop ik eigenlijk ook maar 4km. Met drie trainingen zit ik dus op slechts 12km!

Er is dus vooruitgang (kuiten, voetzolen) maar ik moet erg voorzichtig blijven omdat ik niet op blessures zit te wachten. Er zal toch een tijd komen dat ook mijn achillespees een beetje snapt wat er van hem verwacht wordt??? En dat ik zo' prachtige zweef fase krijg, zoals op de foto?

Verder op waterschoenen

Nu de BAV Wintercup voorbij is, heb ik voorlopig geen trimlopen op het programma staan. Ik kan nu weer volop aan de gang met mijn voorvoet training, hetgeen uiteindelijk moet leiden tot blote voeten lopen.

Ik heb deze week een RS800sd kunnen lenen en ik ben nu aan het experimenteren met de footpod. Met de schaar maakte ik een paar gaatjes in de 3 euro kostende schoenen, waardoor ik nu de footpod op de waterschoenen kon vastzetten! Resultaat: Ik heb nu voor het eerst mijn BV snelheid kunnen meten.

Nu, na de training van 30 minuten (waarvan 20 hard gelopen) voel ik mijn kuiten als gewoonlijk. Ik heb wel de indruk dat het beter is gegaan dan de laatste keer. Ook mijn voetzolen voelen beter. Vorige keer had ik een beginnende blaar vorming. Vandaag heb ik ook de dunne zooltjes uit mijn waterschoenen gehaald, waardoor mijn voeten minder schuiven in de schoen. Dat loopt uiteindelijk lekkerder.

BAV-Wintercup III

Afgelopen zondag werd in Baarn de derde wintercup van dit seizoen gelopen. Na de gigantische neerslag van zaterdag en zondagmorgen bleek dat de weergoden de wintercup wederom zouden sparen voor hun zegeningen. Het was DROOG!

Maar wel erg modderig. Een persoonlijk record zat er deze keer niet in, ik eindigde in 50:47. Boven de 50, maar gelukkig ook geen gigantisch slechte tijd (voor mijn doen).

De trouwe lezer zal weten dat ik mijn hartslagmeter heb verkocht. Voor deze loop mocht ik de RS800 van mijn zoon lenen zodat ik toch iets in de gaten kon houden. Helaas was de batterij van de footpod leeg, en kon ik op zondag geen nieuwe kopen. Ik heb dus alleen de hartslag in de gaten kunnen houden.

Ondanks alles toch lekker gelopen....

(Op de foto sta ik op de derde positie in een wit shirt.)

De keuze

Gisteren avond is mijn S625X opgehaald. Verkocht...

Nu sta ik voor een moeilijke keuze: Welke nieuwe wordt het? Zoals ik eerder uitlegde moet het een GPS systeem worden. Dus:

ForeRunner 305:

Mooi apparaat met veel mogelijkheden. Maar heel erg groot en 'glimmend'. Hij past wel bij mijn techneuten afwijking, maar niet bij mijn karakter. Ik loop niet graag te koop met dit soort gadgets. Hij is op het moment niet duur, nieuw in Nederland voor zo'n 320 euro te koop, maar vanuit de USA komt hij slechts op 300 dollar, of nog minder als je een beetje oplet.

ForeRunner 405:

De nieuwe. Kan bijna alles wat de 305 ook kan, maar routes opslaan is er niet bij. (En dat vond ik nu juist een van de leuke dingen van de 305) Verder mist ook het alarm bij zone overschrijding, maar daar kan ik mee leven, ik hoor die biepjes toch niet.. Deze meter ziet er uit als een gewoon klokje, maar bevat de complete GPS hardware! De FR405 is nog niet te koop, maar gaat in de USA ook zo'n 300 tot 380 dollar kosten.

RS800G3:

Dit is voor mij een veel serieuzer apparaat. Slaat ook geen routes op, ziet er ook mooi uit, maar heeft allerlei extra training functies, zoals de ontspanningsgraad waarbij de onregelmatigheid van de rust-hartslag wordt gemeten. Daarbij sluit de output naar de computer naadloos aan op de reeds opgeslagen resultaten van het afgelopen jaar (met mijn S625X). Jammer is wel dat je weer een aparte GPS unit mee met nemen. Maar deze Polar heeft een (advies) prijs van maar liefst 479 euro! Na wat zoeken op internet vind ik hem voor 379 euro. Dat zijn nogal prijzen...

Mijn Polar moet weg

Het klinkt ondankbaar, mijn beide Polars hebben het altijd goed gedaan.... Eerst de RS200sd, het instap model, later de S625X, (destijds) het topmodel van Polar.

Mijn besluit om blootsvoet te gaan lopen staat vast, en de consequentie daarvan is dat ik geen footpod meer kan gebruiken. Eigenlijk is dat wel heel jammer. Maar ik verkeer in tweestrijd. Hoe belangrijk is snelheid als je de geneugtes van BV-lopen ervaart???

Of laat ik mijn techniek verslaving niet voor wat het is, en ga ik af op bv de forerunner 405? Ontegenzeggelijk een mooi apparaat, ook al heeft het de nadelen van GPS-snelheidsmeting. De 405 maakt gebruik van de nieuwste sirf chipset, wel een garantie voor optimale gevoeligheid, en dus maximale nauwkeurigheid.

Als ik geen snelheid meer zou willen meten, zal ik toch aan een HSM moeten. Ik had natuurlijk de S625X alleen als hartslagmeter kunnen inzetten, maar ik vond dat dat geen recht doet aan dit prachtige apparaat....

Mijn arme kuiten

Vanochtend voelde mijn kuiten weer bijna normaal. Want ik heb het geweten, mijn laatste poging om op de waterschoentjes te lopen. Ik voorzag al een hevig protest, maar een spierpijn van deze omvang had ik niet voorzien.

Ik heb de afgelopen week wel normaal getraind, dat wil zeggen op mijn hardloop schoenen. Dinsdag was dat zo'n 8 km, donderdag 4 km op hoog tempo, en zondag 13km langzaam. Denk niet dat ik de waterschoenen heb afgezworen door het protest van beide kuiten! Vanavond ga ik weer. Een half uurtje beginners schema. Dus 1 minuut rennen (met die schoenen moet ik eigenlijk zeggen zweven/vliegen want zo voelt het)en daarna 1 minuut wandelen.

En dan maar weer eens kijken of ik mijn kuiten er onder krijg! (Figuurlijk dan, want wie een beetje van anatomie weet, begrijpt dat de kuiten altijd onder zitten)

De nieuwe blogspot versie

Een nieuw jaar, een nieuwe versie van BlogSpot

Er stond al een tijdje een nieuwe versie van BlogSpot klaar. Doorgaans ben ik nooit de eerste die dat gebruikt, je weet maar nooit!

Nu in het nieuwe jaar leek het me een geschikt moment om over te stappen. De verschillen zijn vooral rechts in het menu te zien. U vindt daar een betere en overzichtelijker berichten index. Bovendien is het nu mogelijk om op onderwerp te zoeken.