06 juli 2008

Grote passen, Kleine passen

Laatst vroeg iemand op Chat'n'Run naar de invloed van pas-frequentie. "Is de pas-frequentie iets natuurlijks, of is dit trainbaar?"

Ik vond dat een interessante vraag, en hoewel mijn RS800sd de pasfrequentie op zijn schermpje kan laten zien had ik hier eigenlijk nooit aandacht aan besteed. Ik had al wel eens gezien dat tijdens de Drie Dorpenloop mijn pas-frequentie ondanks de danig dalende snelheid aan het einde vrijwel constant is gebleven. Op het eerste gezicht leek het dus dat die frequentie een soort persoonlijke eigenschap is, in mijn geval 90 passen (180 stappen) per minuut.

In de volgende grafiek staat pasfrequentie en stapgrootte bij de laatste Drie Dorpenloop: (De groene lijn geeft de pas-frequentie, de rode geeft de gemiddelde stapgrootte over 0.5 km)


De lagere snelheid is uitsluitend te wijten aan een kortere stap en niet aan een lagere stap-frequentie.

Naar aanleiding hiervan heb ik een klein experiment gedaan. Ik heb hiervoor op constant tempo gelopen op mijn 'normale' 180 stappen per minuut. Na ongeveer 1km ben ik omgeschakeld naar een lagere frequentie van ca 162 per minuut. Enerzijds moest ik nu sterker afzetten om mijn snelheid constant te houden. Anderzijds bespaar je energie omdat je benen niet zo vaak 'hoeven'....

Het resultaat: Een hogere hartslag gedurende de lagere pas-frequentie. Dit lijkt dus meer energie te kosten, maar zoals meestal geldt in onze sport: Alles wat je voor het eerst doet kost meer moeite en dus meer energie.

Natuurlijk heb ik ook een hogere pas-frequentie geprobeerd. Als een gek mijn benen van voor naar achter. Ik haalde (gedurende een halve km) een pas-frequentie van 194. Maar ook nu koste dit weer meer energie. Hartslag (flink) hoger! Ik raakte nu zelfs buiten adem.


Let in dit plaatje op de groene lijn tussen 4-5-6 (Onder in de grafiek) De groene lijn geeft de stap frequentie, en die gaat tussen 5 en 6 naar beneden. Zie het effect op de hartslag (rode lijn) Hetzelfde voor een snellere pas, tussen 8 en 9. Ook hier een (nog) hogere hartslag.

Ik heb nu ook eens bij een langzame duurloop opgelet. Die loop ik naar het blijkt op ongeveer 170 stappen per minuut. Dat spreekt tegen dat 180 mijn 'natuurlijke' stap-frequentie is er van uitgaande dat ik ook de langzame lopen in een voor mij optimale frequentie loop.....

Ik ben er dus nog niet uit.... Wel staat vast dat wanneer ik een tijdje in een ritme loop, het moeite kost om anders te gaan lopen. Het ritme van de benen slijt er een beetje in. Toen ik in het experiment na de lage stap-frequentie weer naar 'normaal' (180) ging, ging ik automatisch (ongemerkt) sneller, om dat mijn benen blijkbaar zelfstandig beslissen om een eenmaal gekozen stapgrootte te handhaven. (Zolang ze dat kunnen natuurlijk...)

Door op de grafiekjes te klikken verschijnt er een grotere (leesbare) versie.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Beste Dick,
Je blog is al erg oud dus wellicht weet je dit inmiddels allang, maar het trainen op een hoge pasfrequentie schijnt de kans op blessures te beperken en loopefficiency te verbeteren, zo las ik op onderstaande site.

Met vriendelijke groet, Jikke Romijn.

http://www.triathlon226.nl/2010/04/pasfrequentie/

Dick de Boer zei

Hoi Jikke,
Leuk om op deze oude blog nog een reactie te krijgen....

Ik loop nog steeds, en nog steeds met ongeveer de zelfde frequentie (ca 180 oftewel 90 passen/min. Volgens het artikel wat je aanhaalt zit dat dus wel goed.

Groeten,
Dick

Jaap Braaksma zei

Dick,

ik heb mij er ook eens in verdiept. Het schijnt dat iedereen een vergelijkbaar ritme heeft. Snelheid - en dan niet op de sprint natuurlijk maar op de marathon bijvoorbeeld - wordt volledig bepaald door de stap grootte. En kracht van afzetten dus.