Blote Voeten kleine Blaren

De score van vanavond: één lachende spontane vitale oude(re) vrouw "Ben je niets vergeten?" wijzend naar mijn voeten en een jochie die zijn vriendje aanstootte: "Moet je kijken die loopt op blote voeten". Dat laatste is overigens drie maal gebeurt.

Verder lijkt het niemand op te vallen. Want ja, vanavond heb ik weer 3.5km op blote voeten gelopen. Lekker relaxed, géén hartslagmeter en géén snelheidsmeter en rustig aan. Ik heb vanavond ook ervaren hoe lekker het is om dwars door een plas te rennen! De pijn na afloop in mijn voetzolen blijft maar wordt wel minder. Ik heb niet meer van die heel dikke blaren. Mijn kuiten en achillespezen merk ik niets meer van. De voetzolen willen dus (nog steeds) niet erg meewerken.

Ik heb in augustus de Emiclaerloop in Amersfoort gepland als eerste blote-voeten-loop. Het is een verhard parcours met rondjes van 2.5km. Ik kan dan kiezen voor één, twee of zelfs drie rondjes. Een veilig gevoel, ik kan dan tijdens de loop beslissen hoe veel ik loop!

Vechtloop 2008

Zondag 15 juni liep ik in Weesp (Vechtloop) weer een halve marathon. Bij deze vierde halve zou ik heel bewust vlak proberen te lopen, zie ook hier. Uitgaande van mijn 1:50 bij de Drie Dorpenloop besloot ik weg te gaan op 5:13 per km, net voldoende om weer op 1:50 uit te komen. Het viel niet mee om dit tempo vast te houden in het veld met voorbij scheurende renners, als je even niet oplet ga je te snel.

Met die relatief lage snelheid haalde ik op een gegeven moment wel een paar anderen in, die blijkbaar (veel) te snel waren gestart. De eerste helft ging het best lekker. Ik kwam een minuut te laat aan op het keerpunt (de helft) maar maakte me daar niet al te druk over omdat ik (eigenlijk) voldoende energie over zou moeten hebben om dat weer in te lopen.

'Zou moeten hebben' want dat viel wat tegen. Net als op de Drie Dorpenloop werd het de tweede helft steeds zwaarder. Door opkomende braakneigingen moest ik zelfs gedurende korte tijd even veel langzamer gaan lopen. De tijd werd de slechtste ooit: 1:57:13.

Achteraf ga je denken, wat ging er mis. In ieder geval was ik niet in top conditie, mijn tandvlees licht opgezet, de laatste week was ik wat moe en mijn maag zat (na de wedstrijd) in een knoop. Ik had geen zin in eten. Misschien was dat het. Of misschien heb ik de eerste helft toch te rustig aangedaan...

Nu eerst de vakantie periode. Wat rustig lopen op de blote voeten, en dan in september de vijfde halve marathon in Hoogland. Misschien dat ik ook nog meedoe aan de Obergailtaler Berglauf op mijn vakantie adres. Een loopje van 'slechts' 8km met een stijging van 10%.

Interval op balletschoenen

Met al dat marathon gedoe verlies ik mijn doel niet uit het oog! Het lopen op blote voeten pak ik op dit moment van twee kanten aan, ik wandel blootvoets om mijn voetzolen te sterken en ik doe mijn (korte) trainingen op balletschoenen. (Schoenenreus, 2.50 euro) In de loop van de komende maand(en) moet ik in staat zijn om ongeschonden 4km zonder schoenen te rennen!

Ik vond in een oude Runner's een artikeltje waar een methode stond om in korte tijd veel conditie op te bouwen:

• Inlopen
• 20 seconden voluit lopen
• 10 seconden uitrusten
• 1 minuut dribbelen
• Laatste 3 stappen X maal herhalen
• Uitlopen

Dit leek me een aardig experiment om op mijn balletschoenen te proberen! De training verliep voorspoedig, geen last van mijn voetzolen, geen spierpijn in de kuiten de volgende dag.

Maar dan het fantastische gevoel van het vliegen over het pad. Op schoenen had ik al wel eens eerder zo snel gelopen, maar nu had ik echt heel kort grondcontact. Slechts een tikje van de voorvoet op de grond. De 20 seconden waren eigenlijk voorbij voordat ik er erg in had en ik ga beslist proberen die tijd langer te maken.....

Ik ben denk ik een van de weinigen (zo niet enige) met een snelheid sensor op de balletschoenen. Ik bereikte snelheden van 16 tot 17 km/h. Nog niet de snelheid van Lornah op een marathon, maar toch...

Het gaat dus steeds beter! Maar nu eerst naar HM-4, de halve marathon in Weesp.