.
Nog nooit NOOIT heb ik een foto van mijzelf gezien tijdens het hardlopen waarbij ik de grond niet raak. Natuurlijk zijn er tijdens de loop beweging momenten dat er één voet aan de grond staat, maar statistisch gezien zouden er ook foto's moeten zijn waarbij ik zweef. De conclusie moet zijn dat ik veel te weinig zweef. Ik 'plak' aan de grond, een te korte zweef fase dus.
Ja, tot afgelopen zondag. Bij de officiële foto's op de site zijn er twee van de vijf(!) genomen tijdens zweeffase. Toeval? Misschien krijg ik door mijn BV trainingen wel een betere loopstijl. Dat gevoel heb ik altijd gehad en nu lijkt dat bewezen..
Stormschade
2 jaar geleden
3 opmerkingen:
Even een vraagje, want ik ben nu met mijn opleiding bezig met looptechniek, wat is een gevolg wanneer je veel 'plakt' tijdens het lopen en een korte zweeffase hebt, wat is hier de nadeel van? Mvg, Lisanne
Met een lange zweeffase heb je dus ook een (zeer) kort grondcontact. Hierdoor maak je optimaal gebruik van de natuurlijke vering van Achilles pees en kuitspieren.
Met andere woorden: Je komt veel makkelijker weer omhoog. Probeer maar eens (op de plaats) te veren op de voorvoeten, je springt bijna gratis. Probeer ook eens omhoog te komen uit stilstand (wat je krijgt bij een zeer lang grondcontact) Je merkt het verschil...
Daar bij loop je met een kort grondcontact soepel en licht...
Hartstikke bedankt voor het reageren! Hier kan ik zeker iets mee!
Een reactie posten