12 februari 2008

Voor het eerst bloot

Ik had er vandaag de hele dag op zitten broeden: Mijn voetzolen hielden zich goed de laatste keer in de waterschoenen en vanavond zou ik echt uit de schoenen gaan. Het heeft iets aparts, de eerste stap op de grindtegels bij de voordeur. Ik wist ook meteen weer hoe dat voelde, een tijdje geleden had ik al eens een heel klein stukje geprobeerd.

Ik heb deze keer denk ik 2 à 3 km gelopen op asfalt, stoeptegels, klinkertjes, zandpad en gras. Ik wist niet dat ik op mijn BV rondje (dat ik nog niet eerder BV had afgelegd) zoveel verschillende soorten ondergrond tegen kwam. En om eerlijk te zijn: Het viel tegen. De soepele gang die ik met de waterschoenen had werd verstoord doordat ik goed moest opletten waar ik mijn voeten neerzette. Want blote voeten is toch nog een heel verschil met de dunne waterschoenen. Het moet wennen maar ik heb er nog steeds vertrouwen in.

Nu, een paar uur later zit ik met pijnlijke voetzolen. Het is wel een troost dat de pijn zakt. Waren het eerst mijn kuiten, toen mijn achillespees, en nu mijn voetzolen. Lager kan het niet.....

Tot nu toe zijn mijn kuiten en mijn achillespees rustig. Dat is toch weer een stapje voorwaarts. Ook had ik nog niet eerder zo'n stuk op blote voeten gelopen. Maar het is nog een heel eind te gaan......

2 opmerkingen:

Peter zei

Doordat je voetzolen niet veel gewend zijn zul je ook niet snel te veel doen voor je kuiten en achillespees. Dat is dan weer een troost. :-)

Anoniem zei

Toen ik de titel las dacht ik: "Dat artikel wil ik helemaal niet lezen!"

Tenzij je een blogster was natuurlijk...

;-)